Soms ga ik de zolder op, waar dingen van vroeger liggen. Fotoalbums, mijn poppenwagen, Duplo, de houten autogarage die opa voor Anna en mij maakte en een heleboel knuffels van wie ik vroeger onafscheidelijk was. Laatst was ik op zoek naar een foto en was ik weer op zolder. Uiteindelijk lagen er tientallen albums om me heen, pinkte ik een traantje weg, kwamen er warme herinneringen naar boven en bekeek ik alle foto’s van mijn jeugd. Ik besefte me dat ik toch wel een aantal dingen mis, van vroeger.
Pakjesavond
Sinterklaas was hét feest van het jaar, bij ons thuis. Kerstmis was ook gezellig, maar niemand kon tippen aan mijn grote held, Sinterklaas. Ieder jaar keken mijn zus en ik wekenlang uit naar pakjesavond en het stelde nooit teleur. Gezellig met het hele gezin op de bank, met als uitzicht de tafel vol met lekkernijen waar mama zich de hele dag voor had uitgesloofd, wachtend op een briefje of telefoontje van de Sint. Het ene jaar verscheen er op mysterieuze wijze een zak met cadeautjes, het andere jaar kwam er ineens een briefje van de pieten door de brievenbus en weer een andere keer werden Anna en ik zelfs gebéld door Sinterklaas en zijn pieten. Wat was het spannend! Het openen van de cadeaus was natuurlijk ook altijd een groot feest, maar de hele sfeer rondom het feest mis ik het meest. Op de foto hierboven belde ik dus met de Sint, vol spanning, enthousiasme en adrenaline!
Rapporten
De momenten dat we onze rapporten meekregen vond ik altijd geweldig. Vol trots keek ik mijn cijferlijst door en las ik de opmerkingen van de juf. Ik was niet eens een bijzonder goede leerling en had vaak ook wat opmerkingen over mijn grote mond en slordigheidsfoutjes op mijn rapport staan, maar dat maakte me niks uit. Ik nam mijn rapport mee naar huis, liet het aan mijn ouders en zus zien en kreeg dan waardering voor het harde werken en de paar puntjes waarop ik vooruit was gegaan. Ik kon echt genieten van het bekijken van mijn cijfers, waar ik de hele periode naartoe had gewerkt. Nu ik leerkracht in opleiding ben en zelf rapporten schrijf, let ik er dan ook op dat ik bij iedere leerling een aantal positieve, motiverende opmerkingen in het rapport zet. Juist omdat het iets is waar kinderen trots op moeten zijn!
Buiten ravotten, wild doen
Tegenwoordig word ik vaak ‘een echt meisjes-meisje’ genoemd, maar vroeger was dat heel anders. Ik had dan wel lang haar, maar ik was nooit bezig met tuttebellen, Barbies en andere meisjesdingen. Mij kon je vinden in het bos, op bouwterreinen, in zelfgemaakte hutten, in de boom of op het dak van de school. Ik vond het heerlijk om buiten te ravotten en het kon me ook niks schelen als mijn kleding vies werd. Ik was zo’n kind dat altijd onder de schaafwonden, krassen en blauwe plekken zat doordat ik oorlogje speelde, voetbalde met de jongens uit de buurt en door de bosjes rende. En stiekem mis ik dat wel, die onbevangenheid. Vroeger deed ik gewoon waar ik zin in had en kon het me niet schelen of mijn kleren vies werden of kapot gingen, ik me pijn zou doen of ik raar aangekeken werd.
Knuffelen
Ja, ik mis het knuffelen. Natuurlijk knuffel ik nu ook nog wel eens, maar niet meer zoals ik dat als kind deed. Dat hoort ook wel bij het volwassen zijn (of worden), maar als ik verdrietig ben of even niet lekker in mijn vel zit, verlang ik soms nog wel naar de tijd dat ik bij papa op schoot kroop en hij mijn haar borstelde terwijl ik tegen hem aan in slaap viel. En naar de tijd dat mijn moeder nog veel groter was dan ik en ze feilloos aanvoelde als er iets met me was en me dan gewoon knuffelde, zonder iets te hoeven zeggen.
Op bezoek bij opa en oma
Het was altijd een feest om naar mijn Nederlandse opa en oma te gaan. Oma kon heerlijk koken en maakte de meest uitgebreide rijsttafels die je je maar kunt voorstellen, terwijl opa vertelde over vroeger en spelletjes met ons deed. Mijn Duitse opa en oma zag ik wat minder vaak, omdat die in Duitsland woonden, maar des te leuker was het als we elkaar weer zagen! Het huis van mijn Duitse opa voelde altijd als mijn tweede huis en ik kon urenlang door alle kamers lopen en alle spulletjes van opa en oma bekijken. Al mijn opa’s en oma’s zijn helaas al lang overleden en dat vind ik onwijs jammer. Ik zou zo graag nog eens genieten van de kookkunsten van oma, door het huis van opa snuffelen en lange wandelingen met ze maken!
Natuurlijk mis ik nog een heleboel andere dingen van vroeger, maar dit zijn de herinneringen die naar boven kwamen toen ik door de fotoalbums bladerde. Soms wens ik dat ik terug kan in de tijd en nog even één keer kan voelen hoe het ook alweer was om een rapport te krijgen, vol spanning te wachten op het telefoontje van Sinterklaas, in een boom te klimmen, bij papa op schoot te zitten en op bezoek te gaan bij opa en oma.
Cheyenne
20 nov 2014Nu pakjesavond dichterbij komt, denk ik ook vaak terug aan al die jaren geleden; ik vond het echt geweldig! En dat ravotten herken ik ook in mezelf! Jammer dat je grootouders al even gestorven zijn, zeker als je zulke goede band met ze hand.
Denise
20 nov 2014Wat een mooie lijst, allemaal herkenbare dingen! Pakjesavond toen we allemaal nog in Sinterklaas ‘geloofden’ was natuurlijk veel leuker, maar toch krijgen we iedere jaar nog wat leuke cadeautjes!
Desmain
20 nov 2014Leuk artikel! Ik ben nog maar 14, maar ik mis pakjesavond nu al, haha! Wij vieren het hier thuis niet meer uitgebreid als vroeger.
Wendy (B)
20 nov 2014Speelgoed en snoep 😀
Silvia
20 nov 2014Ja, ik mis zeker ook de gezelligheid van pakjesavond.
Nu je ouder wordt is het feest, helaas, toch minder dan het toen was!
Mooi geschreven artikel, nu sta ik zelf ook even stil wat voor super jeugd ik had met die leuke kleine dingetjes.
Manouk
20 nov 2014ah zo herkenbaar! Ik zou heel graag weer in h4/h5 willen zitten. Nuik eraan terug fenk warendat wel echt prachtige tijden.
Svenja
20 nov 2014De eerste foto dat je met ‘Sinterklaas’ belt is echt geweldig, vooral jullie hoofdjes vol spanning ziet er zo schattig uit. Wat dat betreft mis ik dat gevoel en die spanning van vroeger ook! Zelf heb ik geen opa’s en oma’s meer dus dat mis ik ook!
Thefoodiary
20 nov 2014Ik zeg altijd dat ik het onbezorgde leventje mis. Waar moesten we ons nou druk over maken? Het ergste was als iemand niet met je wilde spelen. Ik zou zo graag voor één dag weer eens een onbezorgd kind willen zijn haha. Verder mis ik het buiten spelen, hele dagen heb ik dat gedaan!
Sharon
20 nov 2014Awh wat een lieve foto’s! Ik mis eigenlijk ook alles wat je hebt opgenoemd, ik weet nog wel dat ik het toen zo jammer vond dat Sinterklaas niet echt bestond 😛
Donna Luisa
20 nov 2014Ah deze dingen zijn echt stuk voor stuk heel herkenbaar!
Kelly
20 nov 2014Wat herkenbaar! Leuk artikel Lotte! Ik mis ook de pakjesavonden bij mijn opa en oma, lekker met de hele familie en opa maakte er altijd een feestje van. Raadsels en het zoeken naar sleutels, hij was erg creatief in het bedenken van de leukste verhalen. Wat een super lieve foto’s! Ik was vroeger ook niet echt een meisje meisje, en vond het ook heerlijk om de te ravotten buiten!
Manon
20 nov 2014Super leuk om te lezen, ik mis deze dingen eigenlijk ook allemaal wel van vroeger!
Daantje loves to read
20 nov 2014Ja, lotte, je slaat de plank op zijn kop. Want pakjesavond was de avond van het jaar. Samen met mijn broer vol verwachting op wat er ging gebeuren en wat we zouden krijgen. Ondanks dat mijn ouders het niet heel breed hadden was er altijd iets bij wat we dolgraag wilde hebben. Vaak was het niet het echte merk maar dat boeide me totaal niet. Inmiddels heb ik zelf 2 kleine dondersteentjes van 3 en 5. Ik geloof dat ik het zelf nog het aller spannends vind. We hebben geen openhaard maar we hebben er een gemaakt van een oude schoenen doos. Trouw wordt hun schoentje daar neer gezet. Mijn oudste vroeg me laatste: Maar Sinterklaas is toch een verklede man. Daar moest ik helaas wel bevestigend op reageren maar het boeide niet. Erger vond ze dat de tandendefee niet bestond. Ook nu probeer ik er een feest voor ze van te maken en hoop ik dat ze later net zo terug zullen kijken als ik naar mijn sint jeugd.
Shaz
20 nov 2014Erg herkenbaar! Vanochtend zat ik ik nog te denken hoe ik vroeger Sinterklaas en Kerst vierde op de basisschool/thuis en het was zo’n magische periode. Nu vier ik het nog steeds, maar het is toch anders.
Maaike
20 nov 2014Herkenbaar. Ik voetbalde ook liever met de jongens uit de straat dan dat ik met barbies speelde. Ik deed ook altijd heel veel spelletjes. Die maakte ik dan zelf, maar volgens mij kwam het altijd neer op een soort ganzenborden met andere regels.
Jose
20 nov 2014Ik mis mijn opa en oma’s ook het meest. De broodjes van beppe (oma) met veel te veel boter, want “je moet er nog van groeien.” En de neefjes-en-nichtjes-dag bij oma thuis. Scheuren met haar scootmobiel, patat eten en het kikkerspel doen.
Ik mis het, maar kijk er met een glimlach op terug 🙂 Missen hoeft niet iets negatiefs te zijn, het herinnert me ook vaak aan de mooie dingen van vroeger, waar ik altijd erg blij van wordt. En hoe ik het later zelf zou willen doen.
Eva | Realitijd
20 nov 2014het bezoek naar oma en opa is helaas ook gedaan. Al mijn grootouders zijn overleden, en het is een heel groot gemis!
Suzanne
20 nov 2014Toevallig dacht ik daar laatst aan. Hoe snel de tijd eigenlijk gaat. Ik mis het vooral hoe weinig je weet als kind, je hebt echt nergens weet van en je doet lekker je eigen ding. Niks belasting betalen of werken. Heerlijk.
Eline
20 nov 2014Bij opa en oma logeren was altijd super leuk! Dat is wel echt iets dat ik af en toe mis. Lekker verwend worden met koekjes ^^
DiaryOfAMua
20 nov 2014Aww wat schattig! Ik heb hier echt even een traantje bij weggepinkt, zo herkenbaar allemaal.
Xo
Laura - Dagelijkse hap
20 nov 2014Heel erg herkebaar ja!!
Jaco
20 nov 2014Wat een leuk stuk! Ik vind de foto bovenaan echt briljant. Ik kan me goed voorstellen dat je dingen van vroeger mist. Ik mis wel het gevoel van echt jarig zijn, dat is toch anders als je 30 bent. En de spanning die je voor sommige dingen voelt, alsof toen alles bijzonderder was en je nu meer gewend bent aan bepaalde dingen. Uit eten gaan bijvoorbeeld, of een weekendje weg. Leuk dat het vaker kan, maar ook jammer dat het daardoor normaler is. De qualitytime met mijn moeder kan ook nog wel op m’n lijstje.
Beau
20 nov 2014Wat een leuk artikel! Ik mis pakjesavond eigenlijk ook wel, maar ik vier nu zelf Sinterklaas met vrienden.
Desirée
20 nov 2014Alles wat jij omschrijft.. Heel herkenbaar!
Lifetimes
20 nov 2014Haha, zo herkenbaar!
Ik word tegenwoordig inderdaad ook echt gezien als een meisjes-meisje, maar vroeger keken mijn ouders er niet raar van op als er weer een dode vogel in de tuin lag. Want ja, dit nam de kat dan niet mee, maar ik was echt een sloddervosje die dat enorm interessant vond. Ik pakte dit ook gewoon van de straat, bleehg! Eerst maakten mijn ouders dan -heel pedagogisch- een foto, om vervolgens te zeggen dat dit niet de bedoeling was. In bomen klimmen vond ik ook het einde, dus kwam ik met mijn kleding ook regelmatig gehavend en vies thuis.
En Sinterklaas, wauw, ik loop ook stage in het onderwijs en als ik die kinderen dan zie zingen voor de Sint denk ik: ‘wat was het leuk, de tijd dat ik nog in Sinterklaas geloofde.’
Oké, door jou wordt ik even helemaal meegenomen terug in de tijd, zoals je ziet kan ik er nog wel even over doorgaan, haha! Leuk artikel weer Lotte, ik denk dat veel mensen zich hierin herkennen! 🙂
Tamara
20 nov 2014Heel herkenbaar! Ik vond het ook altijd leuk om te trakteren in de klas op m’n verjaardag. En natuurlijk de daarbij behorende kinderfeestjes! Leuke herinneringen 🙂
beautifulday4makeup
20 nov 2014Je hebt gelijk. Dit is zo herkenbaar
Deisy
20 nov 2014Wat herkenbaar en ja ik mis pakjesavond zeg. Had het er laatst nog met mijn vriend over dat dat vroeger gewoon zo leuk was eigenlijk. Wat ik mis is de onwetendheid welke je als kind hebt: alles kan en alles mag en het maakt je niet uit wat andere mensen vinden. Hoe ouder je wordt hoe minder dit wordt en hoe meer je wordt tegengehouden door je eigen angsten. Dus die onbevangenheid zou ik wel terug willen haha
Bianca
21 nov 2014Ah die nostalgie 🙂 Zo grappig toen nog met zo’n grote telefoon met een kruldraad en een grote hoorn haha. Ik was ook echt heel graag buiten op bouwwerven en bij modderpoelen haha, dat mis ik nog het meest van vroeger. Mijn nichtje van 8 zit de hele dag door op haar ipad te tokkelen en komt nooit buiten, kinderen weten niet wat ze missen 🙁
Luna
21 nov 2014Het zorgeloos zijn. Mezelf niet druk hoeven te maken over (zorg)verzekeringen, belastingen, andere moeilijke post etc. Ook geen journaals met allerlei slecht nieuws, want die mocht ik toen niet kijken. Voor mij was de wereld heel groot en nare dingen gebeurde ver van mijn bed, nooit bij ons thuis. Zo dacht ik altijd… Wat ik ook mis is het jeugdsentiment… op zaterdagavond eerst in bad, daarna op de bank Zeg ‘ns Aaa kijken. En natuurlijk Sinterklaas vieren, de spanning naar 5 december…
Lisa's Beautybabbels
21 nov 2014Wat een mooi artikel, heel erg herkenbaar! Ik zou ook zo graag nog eens terug in de tijd kunnen gaan en die zorgeloze tijd weer meemaken. Ik mis vooral het buitenspelen (ik kon net zo ravotten als jij haha), het uitkijken naar Sinterklaas, en het logeren bij oma. Wat een tijden waren dan en wat gaat de tijd toch snel.