Een fillertje hier, een fillertje daar… || COLUMN

Een fillertje hier, een fillertje daar… || COLUMN

fillertje-hier-daar

Het zit me al tijden dwars. Plastische chirurgie wordt steeds gebruikelijker. Bij het woord ‘plastische chirurgie’ denkt men wellicht meteen aan heftige ingrepen als borstvergrotingen en liposucties, maar tegenwoordig zijn het vooral fillers die je tegenkomt op televisie en in de bladen. En op YouTube, niet te vergeten. Een simpele injectie met wat spul dat je lippen doet opzwellen, of de deuk in je voorhoofd verdoezelt. Fijne lijntjes onder je ogen? Een te dunne bovenlip? Vouwen naast je mond? Een kuiltje in je kin? Geen probleem! Een fillertje hier, een fillertje daar…

Begrijp me niet verkeerd. Ik vind het prachtig dat mensen lichaamsdelen die ze verafschuwen kunnen laten ‘aanpassen’, waardoor ze niet meer van zichzelf walgen als ze in de spiegel kijken. Super dat zo’n ingreep ervoor kan zorgen dat een mens zelfverzekerder wordt, met meer plezier een jurkje aantrekt of weer felle lipstick draagt, en zich mooi durft te noemen. Als één ‘simpele’ ingreep dat kan doen, hoor je mij niet klagen. Ik ben dan ook niet anti plastische chirurgie. Wat ik wél storend vind, is dat plastische chirurgie ervoor zorgt dat de norm zo verandert.

Tegenwoordig moet iedereen maar een smalle neus zonder bobbels, een flinke bilpartij, ronde borsten, volle lippen en een glad gezicht hebben. Mensen streven naar dit ideaalbeeld en laten ingrepen doen om maar zo dicht mogelijk bij dat beeld te komen. De mensen die nog géén plastische chirurgie hebben ondergaan, zien al die mensen met perfecte neuzen en borsten, en zullen daardoor hun eigen lichaamsdelen in twijfel trekken. ‘Is mijn neus niet te groot? Vind je ook niet dat mijn borsten wel een lift zouden kunnen gebruiken? Hangen mijn oogleden niet teveel?’ Sommigen hiervan zullen dat altijd al hebben gehad, maar bij anderen ontstaan deze gedachten misschien wel door alle ‘perfect gemaakte mensen’.

Zelf heb ik altijd een hele dunne bovenlip gehad, maar stoorde me dat vroeger nooit. Pas sinds een jaar of drie erger ik me eraan en is heel stiekem de gedachte van een filler weleens door mijn hoofd geflitst. Omdat het zo makkelijk is. En omdat tegenwoordig zovéél mensen het doen. En omdat ik ook wel van die mooie, volle lippen à la Kylie Jenner zou willen hebben. Maar het echt doen? Nee, voorlopig zeker nog niet. Zeg nooit nooit, maar ik zie het de komende jaren in ieder geval niet gebeuren. Die dunne lippen horen ook een beetje bij mij, maar ook bij mijn familie. Ik heb die ‘gekregen’ van mijn vader, en het voelt ook een beetje als verraad om die dan maar op te laten spuiten. Alsof het gezicht waarmee ik ben geboren niet goed genoeg is.

fillertje-hier

Wat me vooral stoort, is dat alle vrouwen er hetzelfde uit komen te zien. Eigenlijk precies als de Barbiepop waar je vroeger mee speelde. Smalle neus, wespentaille, enorme borsten en billen, opgewekte ogen, volle lippen waarvan de uiteinden omhoog krullen, en zonder vouwtjes in het gezicht. En begrijp me niet verkeerd – ook ík vind dat allemaal hartstikke mooi. Je zult me niet horen zeggen dat er ook maar iets aan deze vrouwen lelijk is. Maar, hoe uniek en jezelf ben je nog als je dit alles hebt laten doen? Als iedereen maar aan de slag gaat met fillers en andere ingrepen, lijken we straks toch allemaal op elkaar? Ja, de een heeft blond haar en de ander rood of bruin, maar qua gelaatstrekken en lichaamsvormen zullen we allemaal één pot nat zijn. Eén grote Barbiesquad.

Bronnen foto’s: fillerinjectie, Kylie Jenner, Natalie Paris, Chrisspy, iluvsarahii, Jamie Genevieve, Samantha Ravndahl.

Deze post heeft 17 reacties

  1. Goed stuk! Wat mij vooral stoort is dat het vaak nog hele jonge meiden betreft die echt nog geen rimpels hebben. Waarom al fillers als je net van school af komt?

    1. Haha, precies! Ik verbaas me erover. Rimpels als je 25 bent. Waar?! Hoe moet dat dan als je 50 bent? Nee, ik zou zoiets niet te vroeg doen. Ik vind mijn lachrimpeltjes zelfs mooi. De verticale lijntjes zijn wat minder, maar die heb ik ook te danken aan het vele lachen. En makeup doet wonderen zeg ik altijd maar. Mijn zus (die niet van foundations houdt) verdenkt me er wel eens van dat ik botox gebruik. Nee hoor, zeg ik dan. Dat is gewoon het effect van een goede foundation! :p

      1. Ik ben 25 en ik heb toch wel twee diepe frons rimpels :p maar verder totally agree!

  2. Hey Lotte,
    Normaal reageer ik niet zo vaak, maar wat een mooi artikel. Goed dat er eens wat aandacht wordt aan besteed.
    Zelf ben ik niet zo’n voorstander van al die fillers. Ik vind die enorme opgespoten lippen er eigenlijk niet zo mooi uitzien, helemaal niet natuurlijk ook. Ik zag er onlangs op YouTube een filmpje over, en als je dan ziet dat die lipfillers vaker wel dan niet zorgen voor harde bolletjes in de lippen lijkt het me ook gewoon niet zo gezond.
    Jammer dat dit nu het nieuwe schoonheidsideaal wordt, net nu Barbiepoppen ook een ‘normale’ lichaamsbouw krijgen en dat er meer kritiek komt op graatmagere modellen. Op deze manier worden jonge meisjes dan toch weer onrealistische beelden voorgeschoteld. Als je niet iets “problematisch” hebt (ik denk aan oudere dames met erg overhangende oogleden, etc), waarom dan iets gaan veranderen? 🙂
    Ahja, moeilijk onderwerp denk ik.

  3. Goed artikel Lotte! Leuk om een keer een column van je te lezen. Ik vind eigenlijk dat plastische chirurgie tegenwoordig te vaak gebruikt wordt. Als er nou ‘echt iets’ is met je lippen of je borsten, dat je borsten bijvoorbeeld heel ongelijk zijn, snap ik het dat je plastische chirurgie wil. Voor de rest vind ik dat je je lichaam moet accepteren zoals het is. Het lastige is dan wel, waar trek je de grens? Wanneer is er echt iets met je lichaam en wanneer niet? Dat zal altijd moeilijk blijven denk ik…

  4. Ben het ROEREND met je eens. Daarnaast valt ook op dat dergelijke ingrepen op steeds jongere leeftijd worden gedaan. Ik ben 41 en ik heb alleen mijn borsten laten verkléinen. Maar dat telt niet echt vind ik; mijn borsten waren niet alleen te groot maar vooral te zwaar. Daar had ik lichamelijk last van en ik kreeg het dan ook volledig vergoed. Ik vind het diep triest dat als je al grote borsten hebt, je ze nog groter wilt hebben. Iets vollere lippen maak ik wel met lippotlood. Het enige waar ik me aan stoor zijn mijn zakjes onder mijn ogen. Dat geeft me een vermoeide blik. Maar verder accepteer ik mijn onvolmaaktheden. Sterker, ik omarm ze. In deze plastische tijd ben je dan nog tenminste uniek, haha.

    1. Je borstel verkleinen omdat je serieus pijn hebt vind ik meer een noodzakelijke ingreep. Ik vind dat als je echt ergens last van heb je er iets aan moet laten doen. Zo heeft mijn moeder een ooglidcorrectie gedaan omdat ze iedere dag hoofdpijn had van het optrekken van haar wenkbrauwen.

      Maar een rimpeltje op je voorhoofd of een iets dunnere lip geeft geen pijn aan je lichaam. En dus ook naar mijn idee niet noodzakelijk

  5. Amen! Ik weet precies wat je bedoelt. En eigenlijk vind ik het allemaal niet kunnen dat influencers, youtubers/instagrammers/Bloggers, van alles in zich laten spuiten. Vaak is de doelgroep van die mensen jong, jonger dan 20, en die moeten op die leeftijd zichzelf accepteren en inzien dat ze ook mooi zijn. En dat wordt dan eigenlijk even de grond ingestampt Door de influencers die aan zichzelf laten ‘sleutelen’, zij hebben een voorbeeldfunctie. Ik vind ook dat je tegenwoordig met alle gemakken iets aan jezelf kan laten sleutelen, ik dacht vroeger dat je dat alleen kon doen als je echt heel veel geld had.

  6. Goed stuk Lotte! Ik ben pas 21, en krijg nu al rimpels. Vind het verschrikkelijk, zo jong. Maar het hoort wel bij mij. Net als mijn iets wat grote neus, mijn lange blonde haren en toch wel wat vollere lippen. Ik denk niet dat ik daar ooit wat aan zou doen. Ik heb wel eens een litteken correctie gehad. Maar dat was ook gewoon door de chirurg van mijn hartoperatie. Hij vond het ook lelijk en abnormaal. Helaas heeft dat niet geholpen maar dat is ook het enige waar ik op dit moment wat aan zou doen. Ik vind mezelf niet knap of mooi. Maar ik ben wel mezelf. En dat vind ik stiekem nog veel belangrijker 🙂

  7. Het enige waar ik wat aan zou willen laten doen is mn oogleden. Aan mn moeders kant hangen ze nogal snel, en ik ben 24 maar ik merk het ook al bij mezelf. Mensen denken vaak dat ik chagrijnig of boos kijk, nou bedankt he oogleden. Kan me voorstellen dat ik het over een aantal jaar wel beu ben! Laatst had ik zelfs de gedachte “preventief een botoxje hier of daar tegen rimpels misschien?” die door mn hoofd spookte. En nu denk ik echt, waar kom dat toch vandaan en wat is er mis met een rimpel? Waarom mogen wij niet ook gewoon oud worden, net als mannen? Mannen met rimpels zijn al snel sexy en het is “karakteristiek” maar vrouwen met een rimpel worden afgeschreven. Er heerst echt een scheef beeld. Nu moet ik ook ineens weer denken aan dat Aziatische stel, helemaal stijf van de botox en chirurgie, die kinderen kregen. Die leken niet op de ouders. Is dit wat we ook willen? Ik liever niet.

  8. Sorry maar ik ben het niet met je eens.
    Als een ander daar gelukkiger van wordt, wie ben jij dan om daar over te oordelen.
    Leef en laten leven.

  9. Goed, Lotte, dat je met dit onderwerp komt!
    Zelf ben ik nu trotse 60 jaren jong/oud (het is maar hoe je ernaar kijkt).
    Ik heb decennia van ‘emancipatie’ en ‘feminisme’ meegemaakt. Het was toen onder andere de bedoeling dat je mocht zijn hoe je bent: zoals Moeder Natuur je geschapen had, was je gewoon mooi genoeg. Waar is deze boodschap, dit besef toch gebleven?
    Ik ben het helemaal met jou eens: het meest verschrikkelijke van het vanzelfsprekende gebruik maken van ‘schoonheids’-operaties, is het veranderen van de ‘norm’ – die nu in wezen een extreem geworden is.
    Ik ga dus verder dan het vergelijk met Barbie; die opgezwollen lippen en andere lichaamsdelen vind ik persoonlijk iets van pornografie hebben.
    En hoe ziet het er van binnen uit in al die mensen? Wat denken en voelen zij werkelijk als ze alleen zijn en zich zelf in de spiegel zien?
    Juist de kleine ‘afwijkingen’ van de ‘norm’ maken een gezicht en een lichaam uniek en interessant.
    Ik vind het heel lief en ook ontroerend dat jij je ‘dunne bovenlip’ kunt zien als een soort ‘cadeau’ dat je van je Papa gekregen hebt. En ik vind hem bij jou net zo schattig als ik hem al bij Papa vond. Niets aan doen alsjeblieft.

  10. Heel knap dat je deze discussie durft te openen! Ik ben het zelf met je eens. Ik heb absoluut geen probleem met plastische chirurgie en een fillertje hier of daar – als iemand daarmee gelukkiger wordt dan is het juist heel mooi dat het kan en tegenwoordig zo bereikbaar is. Ik vind het jammer dat het ‘de norm’ wordt en dat mensen zich steeds minder zeker gaan voelen over hoe ze eruit zien. Juist die kleine dingen maken iemand ‘zichzelf’ en uniek.

    1. Ben het helemaal eens met jou reactie!

  11. ik ben het zooooo met je eens! iedereen ziet er hetzelfde uit en daar heb ik echt een hekel aan. wees lekker jezelf, doe sowieso wat je wilt, maar blijf wie je bent <3

  12. Goed stuk Lotte!
    Natuurlijk moeten mensen het helemaal zelf weten als ze iets aan zichzelf willen laten veranderen, maar ik vind het het in sommige gevallen wel wat ver gaan en ook een beetje een “schijnoplossing”. Mensen die van zichzelf al een prima normale neus hebben bijvoorbeeld (zonder afwijking), maar hem toch een milimeter laten bijschaven en dan daarna roepen “nu echt helemaal gelukkig met zichzelf te zijn”. Om vervolgens toch nog tig andere cosmetische ingrepen te ondergaan. Daar zit dan waarschijnlijk toch een soort onzekerheid achter die blijkbaar niet weggaat met veranderingen aan de buitenkant.

    Bij extremere “afwijkingen” waar iemand zich echt voor schaamt of last van heeft, snap ik het wel. Het lijkt me ook niet dat zo iemand dan doorslaat naar allerlei andere ingrepen en doorgaat met ingrepen tot het barbie-ideaal. Ik kan me voorstellen dat zo iemand gewoon blij is geen extreme flaporen meer te hebben en vol trots en zonder schaamte haar haren in een staartje draagt, terwijl ze dat eerder misschien niet durfde.

  13. Wow ja ik ben het zo eens met dit artikel!!! Ik heb inderdaad ook nagedacht over lipfillers (niet dat ik die ooit kan betalen, de arme student die ik ben hahaha) maar dit komt vooral door de media. Voor mijn studie zit ik op het moment een half jaar in Canada, en hier is het streven naar ‘het perfecte plaatje’ nog erger dan in Nederland. Op de campus alleen al zie je alleen maar dezelfde meisjes, met blond geverfd haar en nepwimpers (niet dat dit erg is natuurlijk, doe lekker waar je je zelf goed bij voelt!!!) maar op een gegeven moment wordt het ook wel vermoeiend om de hele tijd naar dezelfde gezichten te kijken. Ik denk dat deze trend vanzelf overwaait, maar er zal vast een alternatief komen (misschien zelfs heftiger??? ik ben benieuwd)

Reacties niet meer mogelijk.

Sluit Menu